مدح و وفات حضرت اُمّ کلثوم سلاماللهعلیها
ای نـخـل کـوثـر را ثمر یا اُمِّ کلثوم ای مـایـۀ فـخـر بـشـر یـا اُمِّ کـلـثـوم ای دومـین زینب، سـراپا زینت اَب ای زیـنـت نـام پــدر یـا اُمِّ کـلــثــوم ای چارمین خورشید نور از نسل کوثر بر فـاطـمـه نـور بـصـر یا اُمِّ کـلثوم ای کـوکب افـلاک، ای نـور مجـسم ای خواهر شمس و قـمر یا اُمِّ کلثوم زینب که سر تا پا علی بود و علی بود رفـتی به زهـرا بـیـشـتر یا اُمِّ کلثوم حـتماً تو هم مانـند زینب دیده بودی که مادرت در پشت در... یا اُمِّ کلثوم حـتماً تو هم از داغ کوچه داغداری از مـاجـرا داری خـبـر یا اُمِّ کـلـثوم از کـوچهها تا کوچههای شام رفتی رفـتـی کـنـار تـشـت زر یا اُمِّ کلثوم با خیزران دیدی چه غوغایی به پا کرد جام شراب و چشم تر... یا اُمِّ کلثوم ای وای از ساعات قتل صبر ای وای ای وای از ساعات سر... یا اُمِّ کلثوم هرکس میآمد جای زخم قبل میزد با نیـزه و سـنگ و سپـر یا اُمِّ کلثوم سرها که شد بر نیزهها، تازه شروع شد وقـت هـجـوم صـد نـفر یا اُمِّ کـلثوم هر کس که آمد قتلگاهش دست پُر رفت انگشتر و دستار سر ... یا اُمِّ کلثوم |